1.
Ὦ σεῖς Μεγαλόκαρδοι!
Πεθάνετε πρίν νά πεθάνετε,
ὅπως και ἐγώ πέθανα πρίν ἀπό τόν θάνατο
καί σᾶς ἔφερα αὐτή τήν ὑπόμηση ἀπό τό Πέραν.
Γίνετε ἡ ἀνάσταση τοῦ πνεύματος
ὥστε νά μπορέσετε νά βιώσετε τήν ἀνάσταση.
Αὐτό τό νά γίνετε εἶναι ἀναγκαῖο
γιά νά δεῖτε καί νά γνωρίσετε
τήν πραγματική φύση γιά ὁτιδήποτε.
Μέχρι νά γίνετε αὐτό,
δέν θά τό γνωρίζετε πλήρως,
εἴτε αὐτό εἶναι φῶς εἴτε σκότος.
Ἄν γίνετε Λoγική,
θά γνωρίσετε τήν Λογική τέλεια.
Ἄν γίνετε Ἀγάπη,
θά γνωρίσετε τό φλεγόμενο φυτίλι τῆς Ἀγάπης.
2.
Γιά νά βιώσεις πραγματικά τήν ἡμέρα τῆς Ἀναστάσεως,
πρέπει πρῶτα νά πεθάνεις, δότι "ἀνάσταση" σημαίνει
"νά ἐπανέλθει ὁ νεκρός πάλι στήν ζωή".
Ὁ κόσμος ὁλόκληρος τρέχει στήν λανθασμένη κατεύθυνση,
διότι ὀ καθένας τρομάζει μπροστά στήν "ἀνυπαρξία"
πού εἶναι, στήν πραγματικότητα, τό μόνο σίγουρο καταφύγιο.
Πῶς θά ἔπρεπε νά προσπαθοῦμε νά κερδίσουμε τήν πραγματική ἐπίγνωση;
Ἀπαρνούμενοι κάθε γνώση.
Πῶς θά ἔπρεπε νά ψάχνουμε τήν σωτηρία;
Παραιτούμενοι ἀπό τήν προσωπική σωτηρία μας.
Πῶς θά ἔπρεπε νά ἀναζητοῦμε τήν πραγματική ὕπαρξη;
Παραδίδοντας τήν ὕπαρξή μας.
Πῶς θά ἔπρεπε νά ψάχνουμε γιά τόν καρπό τοῦ πνεύματος;
Μέ τό νά μήν ἁπλώνoυμε πάντα τά χέρια μας μέ ἀπληστία.
3.
¨Ο κόσμος ὁλόκληρος
εἶναι μία μορφή τῆς ἀλήθειας.
Ὅταν κάποιος δέν αἰσθάνεται εύγνώμων
πρός αὐτόν, οἱ μορφές ἐμφανίζονται ὅπως αὐτός αἰσθάνεται.
Καθρεφτίζουν τόν θυμό του, τήν ἀπληστία του, καί τόν φόβο του.
Εἰρήνευσε μέ τό σύμπαν. Πάρε χαρά μέσα του.
Θά μετατραπεῖ σέ χρυσάφι. Ἀνάσταση
θά συμβαίνει τώρα. Κάθε στιγμή,
μία καινούργια ὀμορφιά.
Καί ποτέ ὁποιαδήποτε ἀνία!
Ἀλλά θά ξεχύνεται πλούσιος
θόρυβος, σάν ἀπό πολλἐς πηγές, στά αὐτιά σου.
Τά κλαδιά τῶν δένδρων θά κινοῦνται σάν ἄνθρωποι πού χορεύουν,
πού ξαφνικά γνωρίζουν τί εἶναι ἡ μυστική ζωή.
Καί λίγες χαριτωμένες γραμμές γιά τήν Ἀγάπη, ἀπό τόν Hafiz, ἐπίσης γνωστόν σέ αὐτές τίς σελίδες:
'Aκόμη καί ὕστερα ἀπό ὅλον αὐτόν τόν χρόνο,
ὁ Ἥλιος ποτέ δέν λέει στήν Γῆ: "Μοῦ χρωστᾶς".
Δές, τί συμβαίνει μέ μία ἀγάπη σάν αὐτήν:
Φωτίζει ὁλόκληρον τόν ούρανό.