Ἔχει διατυπωθεῖ ἡ γνώμη ὅτι, ὅσο ζοῦσε, αὐτός τραγουδοῦσε τά ποιήματά του καί ἄλλοι τά κατέγραψαν. Ὁ ἴδιος συνήθιζε, σάν ὑπογραφή (;) νά βάζει τό ὄνομά του μέσα σέ πολλά ἀπό τά ποιήματά του, καί αὐτό τούς δίνει ἰδιαίτερη "γραφικότητα".
Τά ποιήματά του περιέχουν μία ἐξαιρετική γλυκύτητα, βάθος καί θαυμαστό ρυθμό, πού δύσκολα ἀποδίδονται στίς μεταφράσεις. Ἡ Περσική γλῶσσα εἶναι πολύ εὐέλικτη καί μεταμορφώσιμη καί ὁ Χαφίζ τήν κατεῖχε καί τήν χειριζόταν πολύ καλά. Ὅπως λένε εἰδικοί φιλόλογοι, σέ κάποια ἀπό τά ποιήματά του κάθε λέξη μπορεῖ νά ἔχει 7-8 ἀποχρώσεις στό νόημά της καί ἐπιδέχεται μία ποικιλία ἑρμηνειών. Αυτό ἐπιτρέπει στά ποιήματα τοῦ Χαφίζ νά κατανοοῦνται μέ πολλούς διαφορετικούς τρόπους, πού ὅλοι νά εἶναι "σωστοί".
Δύο ποιήματά του παραθέτουμε ἐδῶ:
ΤΟ ΦΩΣ ΣΟΥ
"Μακάρι νά μποροῦσα νά σοῦ δείξω,
ὅταν εἶσαι μοναχικός ἤ μέσα στό σκοτάδι,
τό Ἐκπληκτικό Φῶς
τῆς ἴδιας σου τῆς Ὑπάρξεως!"
ΝΑ ΤΡΑΒΑΣ ΤΗΝ ΚΑΡΕΚΛΑ
Νά τραβᾶς τήν καρέκλα
ἀπό κάτω ἀπό τό μυαλό σου
καί νά σέ βλέπεις νά πέφτεις στόν Θεό -
Τί ἄλλο ὑπάρχει
νά κάνει ὁ Χαφίζ,
πού νά εἶναι διασκεδαστικό σ' αὐτόν τόν κόσμο!