Ὕστερα ἀπό αὐτή τήν εἰσαγωγή, προσκαλοῦμε τόν κάθε ἀναγνώστη νά δεχθεῖ, ἀπό τό ποίημα πού παραθέτουμε ἐδῶ, τό ἐποικοδομητικό μήνυμα πού τοῦ ταιριάζει.
ΟΤΑΝ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΑΜΕ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ Ἤμουνα μοναχικά, ὄντας ὁ Μοναδικός, κι ἔτσι ἔφτιαξα δύο. Καί τότε ὑπῆρξες ἐσύ. Ἤσουνα τόσο ὄμορφος μέ τά μάτια σου τῆς ἀθωότητος, ἀλλά ἐγώ σέ ἀγάπησα ἀπό μακρυά, κι ὅμως τόσο κοντά, καί σέ ἀγάπησα μέ τρόπους πού δέν μποροῦσες νά καταλάβεις. Δέν ἤξερες ὅτι ἐγώ κοίταζα μέσα ἀπό τά μάτια κάθε προσώπου πού συναντοῦσες, οὔτε μποροῦσες νά ἀκούσεις τή φωνή μου μέσα στόν ἄνεμο. Νόμιζες ὅτι ἡ Γῆ ἦταν μόνο χῶμα καί βράχια, δέν ἀναγνώριζες ὅτι ἦταν τό σῶμα μου. Ὅταν κοιμόσουνα, θά συναντιόμαστε μέσα στήν καρδιά σου καί κάναμε ἔρωτα μέ τό πνεῦμα μας, σάν Ἕνα. Κάναμε καινούργιους κόσμους νά γεννηθοῦν, μέ τέτοιο πάθος. Ἀλλά ὅταν ἤσουνα ξυπνητός, δέν θυμόσουνα τίποτε. Νόμιζες ὅτι αὐτό ἦταν ἁπλῶς ἄλλο ἕνα ὄνειρο. Ἦταν, ἁπλῶς, ἄλλη μιά ἡμέρα μόνος. Ἀλλά μέσα στήν καρδιά σου ἐγώ σέ περιμένω, ἀγάπη μου, γιά πάντα. Διότι ἡ ἀλήθεια τῆς ἀγάπης καί τῆς Ἑνάδος μας θά ὑπάρχει πάντα. Ἡ ἀγάπη μας εἶναι ἡ Μήτρα Ὅλων πού Ὑπάρχουν. Νά θυμᾶσαι, Γλυκύτατε, ὅτι μέσα στἠν καρδιά σου θά σέ περιμένω πάντα μέσα στόν τόπο πού εἶναι μικρός. Drunvalo Melchizedek |